Kompozytor; reżyser dźwięku; improwizator; programista syntezatorów. Czerny komponuje głównie muzykę elektroniczną. Interesują go zagadnienia związane z estetyką brzmienia i związana z tym pasja tworzenia barw w syntezatorach oraz zainteresowanie syntezą dźwięku w ogóle (także jego realizacją i reżyserią). Barwa dźwięku jest dla Czernego punktem wyjścia w myśleniu kompozytorskim. Sposób organizacji materiału dźwiękowego wynika w prostej linii z kolorystycznego podejścia do muzyki. Innymi słowy: materiałem formo- i strukturotwórczym u Czernego jest barwa (a także – choć w nieco mniejszym stopniu – przestrzeń). Natomiast elementy tradycyjnie uważane za formotwórcze (melodyka, rytmika, harmonika etc.) są dopiero rezultatem myślenia barwowego i przestrzennego. Tak jak w serializmie totalnym wszystkie elementy podporządkowane są serii, tak u Czernego wszystko podporządkowane jest barwie choć – trzeba to wyraźnie zaznaczyć – Czerny nie ma nic wspólnego ani ze szkołą serialistów, ani spektralistów. W swoim myśleniu barwowym bliższy jest raczej luźno rozumianemu impresjonizmowi. Natomiast w kategoriach „szkoły dźwięku” uważa się raczej za kontynuatora tradycji muzyki konkretnej oraz Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia.